‘Wie perfecte vrienden zoekt,
zal eenzaam blijven’
RUMI
Ik was verliefd op een meisje in Londen en na onze eerste ontmoeting realiseerde ik me hoe mooi ze was. Ik moest haar voor me zien te winnen. Maar ze zag niets in me, what the hell?
Ik dacht voortdurend: “Ik ben niet goed genoeg.” Ik vroeg mezelf af hoe ik een betere man kon worden. En waarom ik dingen doe tijdens verliefdheid, die ik anders niet zou doen.
Terugkijkend doet het me denken aan mijn eerste herinnering aan Rumi. Ik was 4 of 5 jaar oud en mijn oma had een sieraad aan de muur hangen in de kamer waar ik vaak sliep. Het was een sieraad van Rumi en er stond een tekst onder: Wie perfecte vrienden zoekt, zal eenzaam blijven. Dat is me altijd bijgebleven.
Rumi verwelkomde zorgen en moeilijkheden. Hoe meer ik over en van hem las, hoe meer ik accepteerde hoe ik zelf was.
Iedere keer als ik er nu iets negatiefs met me gebeurd, zoals ruzie in de familie, zakken voor een examen, of verliefd worden op meisjes die me niet zien staan, ga ik terug naar Rumi. Zelfs op de donkerste momenten, toen er mensen om me heen stierven, ging ik in plaats van naar een God die ik nooit had, naar de verhalen van Rumi. Hij zal altijd een voorbeeld voor me blijven. Ik wilde eigenlijk de zin van het leven vinden, maar in plaats daarvan ik vond zinvolle verhalen die een gids zijn in mijn leven.